กราบเรียน ท่านประธานสภาที่เคารพ และท่านสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่เคารพรักทุกท่าน ผมก็เคย อยู่กับท่านนี่ล่ะครับ แต่ตอนนี้ไม่ได้อยู่แล้วครับ แล้วท่านก็สร้างบ้านใหม่ สิ่งที่ผมจะเรียน ที่ประชุมก็จะมีที่มากับที่ไป ที่มาจะเป็นประโยชน์กว่าที่ไปนะครับ ที่ไปคืออยู่ในมือสมาชิก ทั้งหลายในการแก้ พ.ร.บ. ประมงในอนาคต ซึ่งผมเชื่อว่าจะเข้ามาในสภานี้ ๑-๒ อาทิตย์ ข้างหน้านี้ แต่ที่มานี้มันก็จะเป็นบทเรียนว่าอะไรมันเกิดขึ้น ผมอยากเรียนเล่าให้ที่ประชุมฟังนะครับ ประเทศไทยของผม ของท่านนี้เคยยิ่งใหญ่มาก ในเรื่องการประมงเราเคยเป็นลำดับ ๑ ของโลก เราส่งออกไปทั่วโลก เราเก่งในการเพาะเลี้ยง ทั้งปลา ทั้งกุ้ง มีโรงงานอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย พัฒนาต่อเนื่องกันมาตลอด ชีวิตราชการของผม ๒๐ ปี ๓๐ ปี แต่ท่านเชื่อไหมครับว่าเจ๊งได้ภายใน ๗-๘ ปีเท่านั้นเอง ทีนี้ถามว่ามันเจ๊งได้อย่างไร ผมคิดว่าท่านควรจะรู้เพื่อจะทำให้มันเข้มแข็งในวันหน้า ก็ต้อง ขออนุญาตท่านประธานสักนิดหนึ่งนะครับว่า ไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบครูนะครับ พัฒนาการ ของมันมี ๔ ขั้นตอน
ปี ๒๕๕๑ ในสมัย ท่านนายกรัฐมนตรีสมชาย EU ก็เริ่มอาการที่จะเล่นงาน คือทำตัวเป็นนักอนุรักษ์ แต่ที่จริง ก็เป็นเรื่องของการค้า แล้วก็เรื่องอยากที่จะมีโอกาสในการเข้ามาควบคุมท้องทะเล ซึ่งยังไม่มี เจ้าของ ตอนนั้นประกาศออกมา ๗ ข้อ ให้ใช้ทั่วโลกที่จะค้าขายกับเขา ผ่านไปอีก ๒ ปี ปี ๒๕๕๓ ในสมัยท่านนายกรัฐมนตรีอภิสิทธิ์เขาประกาศเริ่มใช้ ท่านนายกรัฐมนตรีอภิสิทธิ์ ก็ให้กรมประมงปรับปรุงแก้ไขไปในครรลองที่มันเป็นมาตรฐาน พอมาถึงสมัยท่านนายกรัฐมนตรี ยิ่งลักษณ์ ซึ่งสมัยนั้นผมเป็น สส. เป็นรัฐมนตรีด้วยนะครับ เขาก็มาตรวจ ๓ ครั้ง แล้วก็ ไม่เห็นพูดอะไรสักคำ พอมาถึงปี ๒๕๕๘ ในสมัยท่าน พลเอก ประยุทธ์ เขาก็ให้ใบเหลือง ประเทศไทยเลย สบโอกาสเห็นเราเพลี่ยงพล้ำในเรื่องเกี่ยวกับตามความเข้าใจของผมนะครับ คือระบอบประชาธิปไตย พร้อมทั้งเงื่อนไข ๕ ข้อ พอเขาให้ ๕ ข้อปั๊บ รัฐบาลขณะนั้น ซึ่งต้องขออนุญาตเรียกตามความจริงคือเป็นรัฐบาล คสช. ก็ตกใจตั้งศูนย์บัญชาการขึ้นมาเลย ยึดกรมประมง ที่ร้ายที่สุดคือเอาห้องผมเป็นกองบัญชาการ จากนั้น EU ก็ส่งกรม กรมหนึ่ง มาตั้งเงื่อนไขประเทศไทย ๑๒ ข้อ แล้วเอามาติดตามตรวจสอบ ๑๔ ครั้ง ในรอบ ๗ ปี รัฐบาล ไทยก็ตกใจมาก แก้กฎหมายครั้งแรกแก้ไปได้ ๖ เดือน ฝรั่งบอกไม่เอา ต้องแก้ครั้งที่ ๒ ใช้มาตรา ๔๔ แก้ ๒ ครั้ง แถมบังคับให้ประเทศไทยเป็นภาคีองค์การต่างประเทศอีก ๓ ฉบับ ต้องเซ็น MOU กับประเทศที่เขาเรียกว่าประเทศเจ้าท่า ๑๒ ประเทศ กรมประมงก็ปรับ โครงสร้างตัวเอง อันนี้ผมเรียกเองนะครับ กลายเป็นกรมตำรวจประมง มองชาวประมงเป็นโจร เป็นขโมย ความผิดถือว่าร้ายแรงยิ่ง ติดคุกปรับเป็นแสน เป็นล้าน นั่นคือการตอบสนองของ ประเทศไทย ทีนี้ผลที่ตามมาการประมงไทยล่มสลาย ประมงนอกน่านน้ำเคยมีเหลือ ๑,๐๐๐ ลำ เหลือ ๐ ลำ ประมงในน่านน้ำหายไป ๓๐ เปอร์เซ็นต์ ๔๐ เปอร์เซ็นต์ หายไป เป็นหมื่นลำครับท่าน คนงานประมงเป็นแสนตกงาน ๘๐ เปอร์เซ็นต์ ประเทศไทยเคยส่งออก มีมูลค่าถึงปีละ ๓๐๐,๐๐๐ ล้านบาท กลายเป็นประเทศผู้นำเข้าปีละ ๑๐๐,๐๐๐ ล้านบาท บวกไปบวกมา ๔๐๐,๐๐๐ ล้านบาท ๗ ปี ๒.๘ ล้านล้านบาท นั่นคือความเสียหาย ราคาปลา ตกต่ำ ที่ตกต่ำเพราะอะไรรู้ไหมครับ ประเทศเพื่อนบ้านเราที่เขาได้รับใบเหลืองเขาส่งมาขาย ประเทศไทยตอนนี้
อันนี้ก็ต้องฝากสภาช่วยดูด้วยว่ามันเข้ามาอย่างไร ถูกต้องหรือเปล่า ตอนนี้ ต่างชาติเริ่มเข้ามาขโมยปลาของประเทศไทย ไม่ใช่ประเทศไทยแอบไปจับปลาที่อื่นนะครับ สุดท้ายติดคุกกันระนาว ชาวประมงจน ๆ มีเงินในกระเป๋า ๑๐๐ บาท ๒๐๐ บาท ถูกปรับ เป็นแสน เจ้าของเรือถูกปรับเป็นล้าน คนที่ถูกจับ ถูกปรับมากที่สุดพันล้านมันเป็นไปได้ อย่างไร มีเรือ ๔ ลำผิดลำเดียว อีก ๔ ลำ จอดอยู่บ้านก็ผิดไปด้วย นี่คือความเสียหาย ที่ติดตามมานะครับ นี่คือความเสียหายที่พวกเราทั้งหลายแหล่จะต้องแก้ ถามว่าแก้อย่างไร ก็ต้องแก้ที่ตัวบท คือตัวกฎหมายนี่ล่ะครับสภาก็ตั้งกรรมาธิการมา มีผมเป็นประธาน มีกรรมาธิการที่นั่งอยู่ที่นี่ เราศึกษามาเรียบร้อยแล้ว เรายืนยันว่าต้องแก้แน่ ทีนี้มันมีเกร็ด อยู่นิดหนึ่ง ซึ่งผมอยากจะกราบเรียนที่ประชุมนะครับว่า ความเสียหายต่อการประมง อันสืบเนื่องมาจากกฎหมายที่มาจากมาตรา ๔๔ ถึง ๒ ครั้งนี้ ไม่ใช่ความคิดของสภานี้ด้วยซ้ำไป เป็นความคิดของสภาที่แล้วสภาครั้งที่ ๒๕ ซึ่งก็เป็นสภาในรัฐบาลของคณะผู้ที่สร้างปัญหานี้ล่ะครับ สภาลงมติเกือบเป็นเอกฉันท์ ตั้งกรรมาธิการขึ้นมา กรรมาธิการก็แก้จนเสร็จ แต่เนื่องจากว่ารัฐบาลตั้งช้า เราเสนอสภา ไม่ทันไป ๓ วัน กฎหมายฉบับนั้นก็ตก ก็ต้องขอบคุณท่านทั้งหลายที่ยกมือกันโดยพร้อมเพรียง ให้ตั้งคณะกรรมาธิการขึ้นมาใหม่ศึกษาเพื่อแก้ บัดนี้ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ซึ่งแจกพวกท่าน ทุกคน รายละเอียดท่านก็ต้องไปอ่านเอง ในขณะนี้อยู่ที่มือผมนะครับ
ทีนี้ผมจะเรียนท่านเนื้อ ๆ นะครับว่า ที่เราไปศึกษามานี้เราแนะนำสภาอย่างไร ข้อแรกมี ๒๐ เรื่อง ที่วันหน้าเราจะต้องดู ข้อ ๑ สิ่งที่เราทำนี้คือกฎหมายประมงในน่านน้ำไทย เรื่องของประเทศไทย เป็นอธิปไตยของประเทศไทย ท่านอื่นที่ไม่ใช่คนไทยก็กรุณาอย่ายุ่ง นี่ภาษาเพราะแล้วนะครับ ข้อ ๒ ต้องแก้เรื่องแรงงานประมง ข้อ ๓ ตรงนิยามประมง พื้นบ้านกับประมงพาณิชย์ให้ชัดเจน ข้อ ๔ แก้ที่ท่าเทียบเรือ ข้อ ๕ กรรมการประมง จังหวัดจะต้องมี ข้อ ๖ สัญชาติลูกเรือต้องเป็นคนไทย ข้อ ๗ เรื่องสมุดบันทึกทำการประมง ข้อ ๘ การออกใบอนุญาต ข้อ ๙ การจดทะเบียนเรือ ข้อ ๑๐ ผู้สังเกตการณ์หรือเครื่องมือ อิเล็กทรอนิกส์ ข้อ ๑๑ การจับสัตว์น้ำ เครื่องมือทำการประมง การขนถ่ายสินค้าสัตว์น้ำ ใบรับรองการจับสัตว์น้ำ ห้ามยึดเรือ อายัดได้ เรือเป็นทรัพย์สิน เรือเป็นที่ทำมาหากิน คุณไปยึดเขาจะให้เขาไปเป็นขอทานหรืออย่างไร ไม่ได้นะครับ เครื่องมือติดตามเรือถ้าบังคับ ต้องก็รัฐบาลออกสตางค์นะครับ พยายามใช้โทษทางปกครอง ใบอนุญาตใช้เรือจะต้องง่าย จะต้องใช้การเปรียบเทียบปรับให้มากที่สุดแทนอาญา ไม่ใช่เอาคนไปติดคุก คุกไม่ใช่ที่ที่น่าอยู่ แล้วก็ระดับโทษทั้งอาญาและแพ่งจะต้องเหมาะสม ไม่ใช่ไปปรับเขาทีละพันล้าน ร้อยล้าน คนไม่มีสตางค์สักบาทไปปรับ ๑๐๐,๐๐๐ บาท อย่างนี้มันจะได้อย่างไร นี่คือ ๒๐ ข้อ ซึ่งจะต้องเป็นการบ้านสำหรับสภาในอนาคต และผมก็อยากจะเรียนว่าทั้ง ๒๐ ข้อนี้ เป็นเรื่องของประเทศไทย แล้วก็เป็นหลักการ ไม่ขัดอะไรกับ IUU ประมง เพราะฉะนั้น อย่ามาหาเรื่อง อย่าเอาเรื่องนี้ไปพัวพันการค้า
ทีนี้ถ้าทำทั้ง ๒๐ ข้อนี้มันจะได้ประโยชน์อะไร จะได้ประโยชน์ ๑๖ ข้อ ผมจะไปอย่างรวดเร็วนะครับ ข้อ ๑ การพัฒนาจะยั่งยืน เพราะเราจะส่งเสริมควบคู่กับการ อนุรักษ์ ข้อ ๒ จะเพิ่มพื้นที่การจับสัตว์น้ำ เพิ่มเวลาการทำการประมง ชาวประมงก็จะมี รายได้เพิ่มขึ้น ข้อ ๓ ประมงพื้นบ้านจะได้ประโยชน์มากที่สุด และจะสงวนด้วยว่าจะต้องเป็น สัญชาติไทยเท่านั้น ข้อ ๔ จะไม่ซ้ำซ้อนกับกฎหมายอื่น ข้อ ๕ จะบรรเทาผลกระทบที่มี มากเกินไป เช่น โทษข้อ ๖ จะป้องกันสัตว์น้ำขนาดเล็กได้ดีกว่าเดิม ข้อ ๗ จะปกป้องสัตว์ เลี้ยงลูกด้วยนมที่ดีกว่าเดิม คือตอนนี้ฝรั่งชักจะรักสัตว์น้ำประเภทสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เช่น ปลาวาฬ ปลาโลมามากไปหน่อย ข้อ ๗ กลางคืนก็ทำการประมงได้ เช่น ในเรื่องของ ปลากระตัก ข้อ ๑๐ ลดภาระชาวประมงที่ต้องรายงานทุกเรื่อง เดี๋ยวนี้ต้องรายงานหมดครับ ไม่รู้ว่าหายใจ กินข้าวก็ต้องรายงานหรือเปล่า รายงานแหลกนะครับ ข้อ ๑๑ จะเพิ่ม ความสะดวกให้กับชาวประมง วันที่ท่านนายกรัฐมนตรีไปสมุทรสาคร ชาวประมงเอามาให้ ท่านนายกรัฐมนตรีดูว่าจะเอาปลาขึ้นต้องขออนุญาตแค่ ๕๐ หน่วย ต้องเอาเข่งขนมานะครับ ต่อไปจะไม่เอาแล้ว ข้อ ๑๒ ลดภาระในเรื่องของเครื่องมือ ใช้เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์แทน ข้อ ๑๓ พยายามใช้โทษทางปกครอง ข้อ ๑๔ จำกัดโทษที่ไม่ร้ายแรง จะไปยึดเรือเขา อย่างนี้ไม่ได้ แล้วเมื่อโทษหมดแล้วก็ต้องคืนเรือเขา แล้วเรืออันไหนทำผิดก็อันนั้น ไม่ใช่ เปะปะหาเรื่องไปเรื่อยเปื่อย ข้อ ๑๕ ลูกเรือจะต้องไม่มีความผิดทางอาญา ก็ลูกเรือ มาอยู่บนเรือจะรู้เรื่องอะไร ไต้ก๋ง กัปตันพาไปไหนมันก็ไป แล้วทำไมจะต้องผิดด้วย และข้อสุดท้ายจะใช้โทษปรับแทนโทษอาญา ผมเหลืออีก ๒ ข้อใหญ่ ๆ ถามว่าที่ผ่านมาถ้าเรายังไม่แก้กฎหมาย เรายังบริหารการประมง แบบนี้ แล้วก็ไปแก้กฎหมายเราจะเสียหาย ๘ อย่าง เสียเกียรติภูมิของประเทศไทยและ คนไทย เสียมาตรฐานกฎหมายไทย เพราะ พ.ร.บ. ที่ผ่านมา ๒ ฉบับ ที่เกิดจากมาตรา ๔๔ เป็น พ.ร.บ. ที่ขี้ริ้วมาก มองอย่างไร เมื่อไรก็ไม่สวย ข้อ ๓ เสียหลักการความรู้ทางวิชาการ ของโลกซีกร้อน ที่เราเรียกว่า Multispecies บ้านเรามีปลาเยอะชนิด ฝรั่งมีแค่ ๔-๕ ชนิด ข้อ ๔ เสียการประมงที่เคยรุ่งเรือง เสียเงินของชาวประมง เสียอาชีพประมง ชาวประมง ถึงกับแขวนคอตาย เสียชีวิตชาวประมง ข้อ ๕ เสียอาหารทะเล เราเคยส่งออก แต่นี่ส่งออก ไม่ได้ เสียรายได้ เสียเศรษฐกิจ เสียความรู้สึก เพราะชาวประมงถูกดูถูกว่าเป็นอาชญากร ผมเป็นอดีตอธิบดีประมง ถ้าชาวประมงเป็นอาชญากรผมก็เป็นหัวหน้าแก๊ง ข้อ ๘ เป็นแบบอย่างการบริหารที่เลวมาก คือใช้อำนาจบาตรใหญ่ ประกาศปุ๊บ ยกพลขึ้นบก ที่กรมประมง ยึดกรมประมง ไล่จับกรมประมง ออกระเบียบ ๓ ระเบียบ ออกกฎหมาย ศึกษาก่อนออกกฎหมาย ติดตามจับ คดีรกโรงรกศาลอยู่ทุกวันนี้นะครับ
เกือบสุดท้ายผมอยากกราบขอร้องนะครับ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรทั้งสภา ไม่ว่าฝ่ายค้านหรือฝ่ายรัฐบาลเรื่องนี้เราเห็นตรงกัน กรุณาเถอะครับ ร่วมกันแก้ไข พ.ร.บ. ประมงฉบับนี้เสีย รวมทั้ง พ.ร.บ. อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องในวันข้างหน้า เช่น เกี่ยวกับเรื่องเจ้าท่า เกี่ยวกับเรื่องแรงงาน กรุณาร่วมกันช่วยเหลือชดเชยชาวประมงที่เขาเสียหายมา ๗-๘ ปี สิ้นเนื้อประดาตัว บน Panel นี้มีชาวประมงอยู่หลายคน เมื่อก่อนเป็นเศรษฐี เดี๋ยวนี้ไม่แน่ใจ ว่าจะต้องขอข้าวผมกินหรือเปล่า ข้อ ๓ ร่วมกันสนับสนุนให้กิจการประมงไทยได้เจริญรุ่งเรือง ดังเดิมเถอะครับ
สุดท้ายนี้ผมต้องขอขอบคุณสภาผู้แทนราษฎร พรรคการเมืองทุกพรรค สส. ทุกท่าน ที่ได้กรุณาเดินมาถึงวันนี้ แล้วก็หวังวันหน้า ขอขอบคุณท่านนายกรัฐมนตรี ท่านเศรษฐาที่ไป แล้วก็ทำตามที่ท่านรับปาก ขอขอบคุณท่านรองภูมิธรรมเป็นอย่างยิ่ง ผมเป็นรองจากท่านอีกทีในการทำงาน รวมถึงท่านรัฐมนตรีธรรมนัสนะครับ เมื่อรับงานไป ก็ไปแก้กฎหมายรอ และสุดท้ายผมจะไม่ขอบคุณและจะไม่ขอโทษคนที่ทำร้ายชาวประมง ขอบคุณมากครับ
กราบเรียนท่านประธาน ท่านสมาชิกที่เคารพทุกท่านครับ ที่ขอชี้แจงตอนนี้เพราะทราบว่ายังจะพูดอีก ๔-๕ ท่าน เพื่อไม่ให้ยาวเกินไป ผมก็จะอธิบายสักครึ่งหนึ่งนะครับ ขอเรียนว่าทั้ง ๕ ท่าน ที่พูดมานี้ ถูกใจผมทุกข้อ แล้วก็เห็นด้วยทุกข้อ เพียงแต่ว่าผมจะให้รายละเอียดเพิ่มเติม
ท่านแรกก่อนนะครับ ท่านสมชาติท่านพูดถึงเขตวัฒนธรรมพิเศษ อันนี้ ยอดเยี่ยมครับ ผมนักเรียนแคนาดา นักเรียนอเมริกา ในตรงนั้นที่แม่น้ำโคลัมเบียกับ แม่น้ำเฟรเซอร์เขากันไว้เลยนะครับ ให้ชาวอินเดียแดงจับ เพราะชาวอินเดียแดงเขาจับ ปลาแซลมอนตรงนั้นก่อนที่อเมริกาหรือแคนาดาจะเกิดอีก ฉันใดฉันนั้นชาวเล ชาวประมง พื้นบ้านทั้งหลายแหล่ก็ไม่แน่ เขาอาจจะอยู่เมืองไทยมาก่อนอะไรก็ได้ เพราะฉะนั้นผมเห็นด้วย แต่ผมก็ลืมคิด แต่ว่าผมก็พูดเรื่องนี้บ่อยนะครับ ที่เกาะสุรินทร์ท่านไปดูครับ จะมีโรงเรียน อยู่โรงเรียนหนึ่งชื่อนามสกุลผมก็สอนพวกนี้ นี่ของท่านสุรชัยผมเห็นด้วยข้อหนึ่งนะครับ
ของท่านวรพจน์ผมเห็นด้วย ๔ ข้อเลยนะครับ ท่านพูดว่าให้ดูเจตนาให้มาก เวลาจะลงโทษนะครับ อันนี้ผมก็หวังว่าเดี๋ยวท่านนายกสมาคมก็จะมาพูดด้วย ตอนนี้เรา กำลังบอกว่าในเรื่องของการใช้วิจารณญาณเจ้าหน้าที่ก็กลัวมาตรา ๑๕๗ ผมยังโดนมาแล้ว ก็เลยเอาอัยการเข้ามาด้วย ซึ่งผมเชื่อว่าการเอาอัยการเข้ามาจะทำให้ข้าราชการประจำ ได้เกิดความสบายใจแล้วก็กล้าในการตัดสินใจเร่งแก้กฎหมายลูก อันนี้ผมเห็นด้วยนะครับ คือกฎหมายลูกของกรมประมงเองก็ยังเสร็จไปหมด ทีนี้กฎหมายลูกจะเล่าให้ท่านฟัง คือก็เล่าไปว่าไปนะครับ ว่าก็แปลว่าด่าเหมือนกัน คือสมัยนั้นใช้มาตรา ๔๔ ตั้งคณะกรรมการ ประมงแห่งชาติขึ้นมาให้เป็นกฎหมาย แล้วก็ใช้คณะกรรมการประมงแห่งชาตินี้ ซึ่งความจริง คณะกรรมการชุดนี้มันตั้งแต่สมัยผม แต่เขาให้ทำเฉพาะนโยบาย พี่ก็ไม่เอานะครับ คณะชุดนั้นเข้ามาบริหารตั้งอนุกรรมการขึ้นมาแสบ ๆ ๘ คณะ ซึ่งผมเลิกไปเรียบร้อยแล้ว คณะศึกษาเพื่อเอาเรื่อง คณะฟ้อง คณะติดตาม มีอนุกรรมการ คณะทำงานเป็นร้อย ๆ เรื่อง สารวัตรใหญ่ที่อยู่ริมทะเลทั้งหมดเป็นหมด ก็จับกันสนุกมาก คดีมันถึงได้เต็มโรงเต็มศาล อยู่ในขณะนี้นะครับ
ข้อต่อไปเวลานี้เดี๋ยวก็จะมีกรรมาธิการบางท่านพูดนะครับ เรื่องเจ้าท่า เรื่องแรงงาน นี่ยังไม่ได้จับเลย ทั้งกฎหมายลูก กฎหมายแม่ จำเป็นต้องทำแล้วนะครับ ท่านพูดเรื่อง One Stop Service อันนี้ท่านนายกรัฐมนตรีประกาศตั้งแต่วันแรก แล้วก็ ฝากให้พวกเราช่วยกันไปทำ One Stop Service จะทำได้ รัฐมนตรีคุยกันให้รู้เรื่องก่อน กระทรวง อธิบดี ถ้าหวงกันไปหวงกันมาก็ไม่ต้องสำเร็จหรอกครับ อันนี้ต้อง Top Down Bottom Up ไม่ได้ ตัดสินใจให้เต็มที่ ผมคนหนึ่งล่ะเมื่อได้ถูกสั่งมาให้ทำ ผมก็จะพยายาม ผลักดันอันนี้ ถ้าใครหวงมากเกินกว่าเหตุผมก็จะมาประจานให้ท่านฟังก็แล้วกันนะครับ แรงงานต่างชาติผมเรียนท่านอย่างนี้ครับ อย่างไรประเทศไทยก็ต้องพึ่งแรงงานต่างชาติ เพราะว่าคนไทยไม่ลงเรือมันลำบาก เมื่อก่อนนี้ชาวประมงอยู่ริมทะเล ต่อมาสมัยผม เป็นอธิบดีแล้ว มาจากท่าตูม จังหวัดสุรินทร์ เกิดไต้ฝุ่นเกย์วันเดียวตายไปแค่ ๔,๐๐๐ คน ชาวอีสานบอกไม่เอาแล้ว ไม่ลงทะเล แล้วทำอย่างไรครับ ก็ต้องไปเอาชาวต่างชาติ บังเอิญ ชาวต่างชาติก็ทะลักเข้ามา ตั้งแต่สมัยเวียดนามแตก ลาวแตก เขมรแตก มาวันนี้พม่ารบกัน เราก็รับ แต่เราไม่ได้ Treat เขานะครับ เป็นทาส ทาสหมดจากประเทศไทยไปนานแล้ว มันอยู่ด้วยกันมันจะไปรังแกกันได้อย่างไร แล้วเขาก็ใช้การเป็นลูกเรือประมงเป็นฐานในการ เปลี่ยนอาชีพเขาแต่ภายหลัง
ท่านเทียบจุฑาท่านบอกว่าระเบียบหยุมหยิม หยุมหยิมจริง ๆ ครับ เยอะไป หมดเลย ไม่รู้ว่าคนคิด คนสั่ง นิสัยหยุมหยิมหรือเปล่า โน่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ได้ นั่นก็ไม่ได้ เรื่องแรงงานประมงความจริงมันไม่เกี่ยวเลย EU ไม่ได้พูดเรื่องแรงงานประมงครับ อเมริกา เห็นไทยเพลี่ยงพล้ำจึงเอาเรื่องแรงงานประมงเข้ามา ก็เลยจับมาผสมกันเยอะไปหมดเลย แมวผสมหมาไม่รู้ออกมาเป็นอะไร เรื่องแรงงาน ฟื้นฟูประมงน้ำจืดอันนี้ผมเห็นด้วย ขอบคุณ อย่างยิ่งท่านมาจากอุดรธานี มอบอำนาจท้องถิ่นเรื่องน้ำจืด ผมเรียนเล่าท่านอย่างนี้นะครับ ดีนะครับมีพวกท่านตั้งแต่สมัย ๒๕ มาจนสมัยนี้ ไม่อย่างนั้นจะมีการออกใบอนุญาตเรื่องน้ำจืด แหแม้แต่แหอันเดียวก็ต้องขออนุญาต มันจะบ้าหรือเปล่า ประเทศนี้ถ้ามันเกิดขึ้นนะครับ
ซึ่งกระผมก็หวังว่ากรมประมงจะต้องไปแก้ เลี้ยงปลาในกระชัง ในอ่างเก็บน้ำ ต้องขอ ๓ หน่วย ท่านประธานอยู่เชียงรายโดนด้วยนะครับ ขอกรมประมง ขอกรมเจ้าท่า เพราะรุกล้ำลำน้ำ ขอเจ้าของอ่างเก็บน้ำ ขอกำนันผู้ใหญ่บ้าน เลี้ยงปลาในกระชัง ๓ วา ๔ วา ต้องขอ ๔-๕ หน่วย มันบ้าหรือเปล่าท่าน ท่านว่าบ้าไหมละ มันเลอะเทอะแล้วครับ อย่างนี้ ไม่ไหว ชอบใช้อำนาจสนุกหนักหนานะครับ
เรื่องวัชพืชเห็นด้วย เนื่องจากผมทำเรื่องน้ำด้วย ท่านรู้ไหม เอาผักตบชวา ชื่อก็บอกไม่ได้เกิดในประเทศนะครับ เอาเข้ามา ๑๕๐ ปีแล้ว ปัญหาของเขาใบเขาใหญ่ เขาก็ดูดน้ำระเหยเยอะ ตกลงน้ำก็เสีย ที่เราบ่นฝนแล้งนั้นผักตบชวาก็มีส่วน มีมากเกินไปเน่า มีปลิงก็กัดชาวบ้าน มีจระเข้ มีเหี้ย มีงูก็กัดชาวบ้านอีก น้ำเน่าปลาก็ตาย เรือก็เดินไม่ได้ เรื่องวัชพืชผักตบชวานี้มันต้องปราบกันใหญ่แล้ว ที่จริงมันมีเรื่องอื่นผมก็ไม่อยากนำมาเล่า ให้ท่านฟัง เพราะมันไม่เกี่ยวนะครับ มันต้องเอาให้หมดแล้วเอาขึ้นมาแล้วไถ หน้าดินของไทย มันจะได้ดีขึ้นด้วย
ท่านศักดินัยได้พูดเรื่องให้มีมาตรการเร่งด่วน อันนี้ท่านยอดเยี่ยม คือเวลานี้ เราก็ทำหมด บางทีบางเรื่องมันก็ไปดึงบางเรื่อง ถ้ามีมาตรการเร่งด่วนขึ้นผมว่าดีมาก แต่ว่ามันคงจะเป็นอำนาจบริหาร เรื่องเร่งด่วนอันหนึ่งเมื่อสักครู่นี้ผมได้เรียนแล้ว เรื่องอัยการ สมาคมประมงก็ร้องมา เนื่องจากเป็นคดีแรงงานซึ่งเป็นคดีที่ร้ายแรง เพราะหาว่าค้าแรงงาน แรงงานเถื่อน แม้แต่อัยการเองยังมีตั้งหลายฝ่าย เพราะฉะนั้นเรื่องก็คาราคาซังกันเยอะแยะ อันนี้ดีมาก
กองทุนประเดี๋ยวจะมีบางท่านพูด เพราะผมเข้าใจว่ากรมประมงก็อยู่กระทรวง เกษตรและสหกรณ์ ผมเป็นอธิบดีหลายกรมมากนะครับ น้ำท่วม ฝนแล้ง แมลงลง มีกองทุน ให้หมด ชาวประมงเรือล่มไม่ยักกะมี แปลกไหมครับ เรือล่มก็ไม่มีคนไปช่วย แต่ตอนไปจับเขา กลับไปล่มเรือเขา แย่งกันทำแล้วเชียว อันนี้กองทุนมันควรจะมีนะครับ
ท่านศักดินัยบอกว่าผู้เสียหายควรจะมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาไหม ก็เห็นด้วย อีกอันหนึ่งท่านพูดเรียกว่าเข้าท่ามาก ท่านพูดเรื่องปลาเถื่อน หมูเถื่อนก็แล้ว ไก่เถื่อนก็แล้ว ผมเป็นกรรมาธิการด้วย เพราะฉะนั้นผมก็รู้ดี ปลาเถื่อนนี้ไปปราบหน่อย หน่วยไหนไม่รู้ มาจากยุโรปก็เถื่อนนะครับ ข้างนอกเขียนว่า หัวปลาแซลมอน เปิดมากลายเป็นหมูนะครับ ที่เข้ามารอบประเทศไทยนี้ที่เขาไม่สนใจ IUU ที่เขายังเป็นสีเทาได้ใบเหลืองเขาก็เอามาฟอกขาว ที่ประเทศไทย ตกลงเราเลยเป็นประเทศผู้นำเข้า และท่านรู้ไหมอะไร พอปลาพวกนี้เข้ามา ในราคาถูก ปลาไทยก็ถูกไปด้วย เพราะฉะนั้นตอนนี้คนไทยที่จับปลาได้บ้าง ก็ขายของถูกไปด้วย ขายไม่ได้ด้วย อย่างนี้ทำอย่างไร
ประเทศนี้เหนื่อยนะครับ เมื่อสักครู่ผมพูดเรื่องนี้แหแล้ว กระชังน้ำจืดก็พูด ไปแล้ว กฎหมายไปยึดเรือเขา ไปยึดได้อย่างไร มันเป็นอาชีพเขา เขาเป็นช่างไม้ ยึดสิ่ว ยึดขวาน ยึดค้อน แล้วจะให้เขาไปทำอะไร แบบนี้คิดได้อย่างไร กรมจัดหาแรงงาน กรมคุ้มครองแรงงานบอกว่ากฎหมายประมงนี้คือตัวปัญหา ใช่ครับตัวปัญหา ผมในฐานะ อดีตอธิบดีก็รับด้วยความพูดไม่ออก ก็ต้องแก้นะครับ ครบ ๕ คนแล้วนะครับ
ขอบพระคุณ ท่านประธานที่อนุญาต ท่านธรรมนัสอย่าเพิ่งไปนะครับ ผมได้ขอบคุณท่านตอนท่านไม่อยู่ วันนี้จะขอบคุณต่อหน้าท่านนะครับ รัฐบาลนี้ผมไม่ได้เป็น แต่ผมเป็นผู้ช่วยรัฐบาลนะครับ เกิดเรื่องปุ๊บก็เรียกคณะกรรมการ IUU ประมง มีท่านภูมิธรรมเป็นประธาน ท่านธรรมนัส เป็นรองประธาน ผมเป็นผู้ช่วยรองประธานก็แล้วกันนะครับ ก็รีบทำงาน ทำแล้วเนื่องจาก เราไม่มีอำนาจทางกฎหมาย ที่จะเอาการตัดสินใจของเราเพื่อช่วยชาวประมงให้เป็นมรรคเป็นผล ท่านรัฐมนตรีธรรมนัสก็ไปประชุมคณะกรรมการประมงแห่งชาติ แล้วก็ไปตั้งกรรมการพิเศษ ที่กระทรวง แล้วก็รับลูกจากเราไปพิจารณา แล้วท่านก็เซ็นกฎหมายรอง ๑๓ ฉบับ ๑๔ ฉบับ อะไรนี้ แล้วก็จะมีอีกนะครับ ที่มันเป็นมรรคเป็นผลมานี้ก็ท่านเซ็นนะครับ ต้องขอขอบคุณท่าน อีกครั้งหนึ่งนะครับ รวมถึงที่ ครม. ผ่านเมื่อวานนี้ ท่านก็มีแรงผลักดันพอสมควร ก็แล้วกันนะครับ
ทีนี้ผมจะเรียนตอบนิดหนึ่งให้ท่านสบายใจนะครับ เรื่องการจับรุนแรง โดยทหารบ้าง ตำรวจบ้าง อันนี้คงหมดไปแล้วล่ะครับ เพราะว่าหัวหน้าผู้จับเข้ามาสารภาพเองว่า แต่เดิมเขาก็ไม่อยากทำ เพราะฉะนั้นตอนนี้ไม่ทำ รับรองว่าไม่ทำ แล้วก็ส่งหนังสือว่าไม่ทำ แล้วก็มอบอำนาจกลับมาให้กรมประมง เพราะฉะนั้นก็ขอให้ชาวประมงสบายใจ เอาปืน เอาอะไรไปไล่ชาวประมงมันไม่ใช่หน้าที่ท่าน เพราะฉะนั้นไม่มีอีกต่อไปแล้ว ถ้ามีก็ช่วยมา บอกผมก็แล้วกัน
อีกอันหนึ่งก็ถือโอกาสเรียนท่านเรื่องน้ำมันช่วยชาวประมง ตอนนี้กำลังทำอยู่ ตกลงกันไปได้ครึ่งหนึ่งแล้ว น้ำมันสีเทาที่ว่านี้เราช่วยชาวประมงพาณิชย์ ทีนี้บังเอิญเรือน้ำมัน เขาไม่ให้เข้าใกล้ฝั่ง เรือประมงพื้นบ้านก็ลำเล็กออกไปไม่ได้ เพราะว่าคลื่นลม เรือเติมน้ำมัน ก็เข้าฝั่งไม่ได้ รวมความแล้วมีน้ำมันกับไม่มีน้ำมัน มันไม่เจอกันครับท่านประธาน ตอนนี้กำลัง เจรจากันว่าจะเอาอย่างไร เรือเล็กจะฝ่าคลื่นลมออกไปหรือเรือใหญ่ควรจะเข้ามา อันนี้กำลังแก้
อันที่ ๒ ซึ่งประเทศไทยมันตลกมาก เรือเติมน้ำมันไม่มีน้ำมันครับ น้ำมันหมด ต้องเข้าฝั่ง เพราะน้ำมันที่ขนไปไม่สามารถจะเติมตัวเองได้ ซึ่งผมเห็นว่าเป็นเรื่องตลกมาก เพราะความไม่ไว้วางใจกัน แต่ก็แก้แล้วเช่นกัน แก้ด้วยท่อเล็ก ๆ ท่อเดียวต่อระหว่างถังน้ำมัน ที่ตัวเองมีอยู่ ต่อถังน้ำมันของตัวเองแล้วก็มีมิเตอร์เท่านั้นก็จบนะครับ
อีกอันหนึ่งซึ่งสำคัญมาก แล้วผมก็ดีใจที่ท่านยกขึ้นมานะครับ คือการที่ฝรั่ง ไม่ค่อยเข้าใจ สัตว์น้ำขนาดเล็กบ้านเราเขาเรียก Multi Species มันทั้งตัวเล็ก ตัวใหญ่ แล้วก็สารพัดชนิดเขาก็รู้อยู่ไม่กี่ตัว อ้ายเราดันไม่เถียงเขา แต่ตอนนี้เถียงแล้วนะครับ รวมถึงวัฒนธรรมอย่างที่ท่านพูดเรื่องชาวเลเขาก็ไม่เข้าใจ ที่ผมพูดอันนี้ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมกำลังจะเรียนว่าที่ผ่านมานี้เราไม่โง่ก็เป็นใบ้หรือขี้กลัว มีไม่กี่อย่างครับ ฝรั่งมาว่าอย่างไร ก็ว่าตาม เขาขอ ๕ ข้อ ให้ ๙ ข้อ เขามาครั้งที่ ๒ เขาก็ขอ ๒๐ ข้อ เราให้ ๙๙ ข้อ อย่างนี้ มันไม่ไหวนะครับ วันนี้อธิบดีกรมประมงก็อยู่ที่นี่ ก็ฝากท่านไปด้วย ต่อไปไม่ต้องไปกลัวมัน ท่านยืนให้เขาดูด้วยต่อไปนี้ห้ามกลัว อธิบดีใหม่เอี่ยมท่านธรรมนัสท่านตั้งมานะครับ ก็ขอบคุณท่านประธานที่กรุณานะครับ ขอบคุณอีกครั้งหนึ่งครับท่านสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ที่เคารพรักทุกท่านครับ อีกอาทิตย์ ๒ อาทิตย์ ก็คงได้เข้ามาพิจารณา แล้วพวกผมก็จะ ทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ส่วนตัวผมแก่มากแล้วอายุ ๗๙ ปี ที่จริงก็ไม่ควรทำ แต่ด้วยความที่เป็น เรื่องประมง แล้วเป็นเรื่องความเสียหาย ผมจะช่วยท่านจนวินาทีสุดท้าย แม้นว่าผมจะแก่ แม้นว่าผมจะป่วย ผมป่วยมากกว่าที่ท่านรู้จัก แต่ผมแกล้งแข็งแรงอย่างนั้นเองนะครับ ก็ฟื้นฟูประเทศไทยครับ ประเทศไทยต้องกลับเป็นผู้นำตามเดิม ชาวประมงจะต้องมีหน้ามีตา ยืนอยู่ในสังคมได้ ของเรามีอยู่แท้ ๆ ทำไมเราไม่ทำ เราไม่เชิดชูแล้วไม่ใช่ ไปทำเรื่องที่มันไม่มี มันเรื่องอะไร ก็ขอบคุณอีกครั้ง ขอบคุณมากครับ